WHAT TIME IS IT?
<highschoolmusical-referentie> WHAT TIME IS IT? SUMMERTIME! IT'S OUR VACATION.</highschoolmusical-referentie>
Nog niet helemaal officieel maar op het inleveren van m'n boeken na heb ik zo goed als vakantie en dat moet gevierd worden. Ik heb sinds vrijdag geen tijd meer gehad om jullie te updaten over het leven en dat kwam omdat ik vooral heel druk bezig was met het leven vieren en slaap inhalen.
Het einde van de toetsweek moest gevierd worden met pizza of pasta bij Happy Italy en dus sleepte ik vrijdagmiddag m'n vrienden weer mee voor een vreetdate. Ik at m'n favorite pasta Carbonara terwijl we genoten van de zon en contact legden met een groep meiden achter ons die, helaas voor onze vrienden, niet hun nummer wilden geven ('06-12kaassoufflé' was het antwoord). Nog even over die toetsweek, die heb ik dus compleet gerockt. Of nou ja, niet compleet want ik zal nooit een toetsweek doorkomen zonder ergens een onvoldoende op te pikken maar vijf achten in één toetsweek vond ik toch wel een ontzettend mooie score. Vooral op de 7,7 voor wiskunde en de 7,9 voor natuurkunde (by far de moeilijkste vakken uit m'n pakket) ben ik behoorlijk trots. Die pasta was dus wel verdiend. Na het eten fietsten we weer terug naar school, bezochten even de diploma-uitreiking, bbq'den bij Veerle thuis (nog meer eten) en bezochten 's avonds een examenfeestje. Ik fietste die dag meer kilometers dan ik de afgelopen twee maanden deed en sloot dan ook, na bijna 21 uur achter elkaar wakker te zijn geweest, zeer tevreden mijn ogen om vier uur 's nachts op Vera's bank.
Uitslapen zat er niet in want zaterdagochtend ging onze (Eva, Julia, Veerle en ik waren allemaal welkom bij Vera thuis) wekker om acht uur. Dat waren dus vier veel te korte uurtjes slaap. Waarom zo vroeg? Een week eerder leek het ons een leuk idee om die dag een hockeytoernooi te plannen. Opstaan ging moeizaam en het leek vreselijk vroeg maar ondanks dat had ik er zin in. We evalueerden de vorige avond terwijl we donuts aten als ontbijt (bij gebrek aan iets anders en gebrek aan zelfbeheersing). De bovenstaande foto's zijn geschoten op het hockeytoernooi (credits naar Hanna's camera en Julia's fotografieskills). Het was een familietoernooi waar wij als vriendengroep aan meededen. Van de twaalf spelers die we hadden, hadden er maar vier hockeyervaring. Je begrijpt dat we het kneuzenteam waren dat niet echt onoverwinnelijk was. Ondanks dat en ondanks het slaapgebrek waar we allemaal onder leden was het een heerlijke dag. Super warm, super gezellig en onze dresscode was streepjes dus dan ben ik al snel een gelukkig mens.
Zatedagavond bleven Julia en Veerle bij mij slapen. Zondag bezochten we samen met een groep vrienden een kerkdienst om daarna bij mij thuis cheesecake en ander voedsel naar binnen te werken. Na die gezelligheid bezocht ik zondagavond nog mijn jarige opa en toen was het weekend echt voorbij en de vakantie echt begonnen. Dinsdag heb ik bij wijze van schoolexcursie Lille bezocht (komt nog een apart artikel over) en vrijdag moeten dus alleen m'n boeken nog ingeleverd worden. Ik weet niet precies waar maar ergens in de afgelopen weken is de tijd uit m'n handen geglipt. Over precies twee weken ben ik NEW YORK! Huh? Dat is zo bizar dichtbij dat ik er soms een kreetje van vreugde m'n mond verlaat en ik 's avonds niet kan slapen als ik denk aan die reis. M'n koffer staat al op m'n kamer, klaar om ingepakt te worden. Samen met m'n zus en moeder heb ik scrapbooks gekocht om helemaal vol te schrijven en plakken met verhalen en foto's en souvenirs en herinneringen. Ik kan niet meer wachten ik wil nu. Nu. Nu.
Nog niet helemaal officieel maar op het inleveren van m'n boeken na heb ik zo goed als vakantie en dat moet gevierd worden. Ik heb sinds vrijdag geen tijd meer gehad om jullie te updaten over het leven en dat kwam omdat ik vooral heel druk bezig was met het leven vieren en slaap inhalen.
Het einde van de toetsweek moest gevierd worden met pizza of pasta bij Happy Italy en dus sleepte ik vrijdagmiddag m'n vrienden weer mee voor een vreetdate. Ik at m'n favorite pasta Carbonara terwijl we genoten van de zon en contact legden met een groep meiden achter ons die, helaas voor onze vrienden, niet hun nummer wilden geven ('06-12kaassoufflé' was het antwoord). Nog even over die toetsweek, die heb ik dus compleet gerockt. Of nou ja, niet compleet want ik zal nooit een toetsweek doorkomen zonder ergens een onvoldoende op te pikken maar vijf achten in één toetsweek vond ik toch wel een ontzettend mooie score. Vooral op de 7,7 voor wiskunde en de 7,9 voor natuurkunde (by far de moeilijkste vakken uit m'n pakket) ben ik behoorlijk trots. Die pasta was dus wel verdiend. Na het eten fietsten we weer terug naar school, bezochten even de diploma-uitreiking, bbq'den bij Veerle thuis (nog meer eten) en bezochten 's avonds een examenfeestje. Ik fietste die dag meer kilometers dan ik de afgelopen twee maanden deed en sloot dan ook, na bijna 21 uur achter elkaar wakker te zijn geweest, zeer tevreden mijn ogen om vier uur 's nachts op Vera's bank.
Uitslapen zat er niet in want zaterdagochtend ging onze (Eva, Julia, Veerle en ik waren allemaal welkom bij Vera thuis) wekker om acht uur. Dat waren dus vier veel te korte uurtjes slaap. Waarom zo vroeg? Een week eerder leek het ons een leuk idee om die dag een hockeytoernooi te plannen. Opstaan ging moeizaam en het leek vreselijk vroeg maar ondanks dat had ik er zin in. We evalueerden de vorige avond terwijl we donuts aten als ontbijt (bij gebrek aan iets anders en gebrek aan zelfbeheersing). De bovenstaande foto's zijn geschoten op het hockeytoernooi (credits naar Hanna's camera en Julia's fotografieskills). Het was een familietoernooi waar wij als vriendengroep aan meededen. Van de twaalf spelers die we hadden, hadden er maar vier hockeyervaring. Je begrijpt dat we het kneuzenteam waren dat niet echt onoverwinnelijk was. Ondanks dat en ondanks het slaapgebrek waar we allemaal onder leden was het een heerlijke dag. Super warm, super gezellig en onze dresscode was streepjes dus dan ben ik al snel een gelukkig mens.
Zatedagavond bleven Julia en Veerle bij mij slapen. Zondag bezochten we samen met een groep vrienden een kerkdienst om daarna bij mij thuis cheesecake en ander voedsel naar binnen te werken. Na die gezelligheid bezocht ik zondagavond nog mijn jarige opa en toen was het weekend echt voorbij en de vakantie echt begonnen. Dinsdag heb ik bij wijze van schoolexcursie Lille bezocht (komt nog een apart artikel over) en vrijdag moeten dus alleen m'n boeken nog ingeleverd worden. Ik weet niet precies waar maar ergens in de afgelopen weken is de tijd uit m'n handen geglipt. Over precies twee weken ben ik NEW YORK! Huh? Dat is zo bizar dichtbij dat ik er soms een kreetje van vreugde m'n mond verlaat en ik 's avonds niet kan slapen als ik denk aan die reis. M'n koffer staat al op m'n kamer, klaar om ingepakt te worden. Samen met m'n zus en moeder heb ik scrapbooks gekocht om helemaal vol te schrijven en plakken met verhalen en foto's en souvenirs en herinneringen. Ik kan niet meer wachten ik wil nu. Nu. Nu.
Reacties
Een reactie posten