HALFWAY THERE

[6/11]. De eerste twee dagen van de toetsweek zitten er alweer op en ik ben inmiddels al op de helft van m'n toetsen. De eerste dag stonden er meteen vier toetsen op m'n rooster en hoewel ik daar in eerste instantie niet zo blij mee was, was het uiteindelijk wel lekker. De rest van de week is m'n rooster namelijk best wel chil. Bovendien heb ik de moeilijkste toetsen (scheikunde en wiskunde) nu allebei al gehad dus ben ik een stuk relaxter.

Gisteren begon ik met scheikunde. De stof voor deze toets was veel en vrij ingewikkeld, bovendien was er al een keer of twaalf benadrukt dat het een moeilijke toets zou worden. Moeilijk was ie zeker, maar nog erger: hij was laaaang. Ik ben na een bepaalde tijd gewoon m'n concentratie kwijt en als je dan pas halverwege je toets bent werkt dat erg demotiverend. Ik weet oprecht niet of ik de toets goed of slecht gemaakt heb. Sommige onderdelen gingen goed, sommige gingen vreselijk. Na scheikunde maakte ik godsdienst. Die toets ging een stuk beter dan verwacht dus dat is mooi meegenomen. Na die toetsen knalde ik er nog een Duits leestoets doorheen (erg makkelijk) en een ckv toets waar ik best wat beter voor had kunnen leren maar ik vind het vak dusdanig onbelangrijk dat ik er weinig aandacht aan besteed had. 

Vandaag had ik wiskunde. Ik vrees wiskunde altijd omdat ik nog zo goed voorbereid die toets in kan gaan, ik krijg altijd een soort black-out waardoor ik aan iedereen antwoord ga twijfelen en van alles door elkaar ga halen en alles verkloot wat ik prima beheers. Vandaag belande ik ook weer in zo'n black-out bij de eerste opdracht. Daardoor had ik het meteen gevoel dat deze toets een verloren zaak was. De andere opdrachten gingen gelukkig allemaal best goed dus er was nog zicht op een voldoende. De toets is meteen nagekeken en ik kan trots zeggen dat ik een 7,7 gehaald heb. Dat is dus gewoon een 8. Een 8 fijne vrienden. Dat moest naar mijn mening gevierd worden met taart en dus vertrok ik na een Engel leestoets richting de stad om samen met Thirza een stukje taart te eten in mijn moeders lunchroom. Mijn moeder had een paar jaar terug een keer het goede voornemen om 'te vieren wat er te vieren valt'. Elke verjaardag, diploma of jubileum moest gevierd worden, het liefst met zoveel mogelijk vrienden. Gewoon, omdat het kan. Niet je verjaardag overslaan omdat het teveel moeite is, vieren die handel. Dat voornemen is altijd in m'n achterhoofd blijven hangen. 'Vieren wat er te vieren valt' dus ook de kleine overwinningen. Misschien wel de meest simpele manier om de 'lol' in het leven te bewaren. 

En nu moet ik dus nog drie dagen toetsen maken. De enige toets waar ik nog voor wil knallen in Natuurkunde maar die stof is voor het eerst dit jaar niet zo moeilijk en lijk ik te begrijpen. Verder nog een paar vakken waar ik wel prima voor sta en bovendien niet zo belangrijk vind. M'n prioriteiten liggen bij natuur-, schei- en wiskunde, als ik daar maar mooie cijfers voor haal. Verder ben ik nogal snel afgeleid door Happening (heerlijke app) en m'n vrienden die net als ik druk bezig zijn de veel leukere dingen na de toetsweek te plannen. We zijn er bijna, maar nog niet helemaal.