GEVALLEN BLADEREN

Het is dit weer. Dat onheilspellende, grijze weer. De wind die gevallen bladeren rond blaast, de enkele regendruppels die soms op je neus belanden. De schemer wanneer je na je laatste les buiten komt, het gebrek aan zon. Dit weer dat de winter aankondigt. Het is dit weer dat me zo in de sinterklaasstemming brengt. Dit weer dat me neerslachtig maakt zonder dat ik daar een duidelijke reden voor heb. Dit weer dat me naar treurige playlists laat luisteren. Dit weer dat me warm maakt van geluk wanneer ik in bed lig en het buiten regent. Dit weer dat m'n koffie-craving sterk aanwakkert. Dit weer dat me excited maakt voor een avond helemaal niks. Dit weer dat soms roept om een wandeling en soms schreeuwt om een paraplu. 

Het is dit weer dat me coltruitjes laat dragen en me helemaal oké maakt met de 70's vibe die zich de laatste tijd door m'n outfits weeft. Dit weer dat vraagt om oliebollen. Dit weer dat je soms zo verloren laat voelen als de gevallen en vertrapte bladeren op de grond. Dit weer dat maakt dat je je soms terug wilt trekken, weg wilt vliegen. Dit weer dat ruimte geeft om na te denken. Dit ultieme herfst weer met heel soms nog een mooie dag. Het weer waarbij de wereld geel, bruin en rood kleurt. Het weer dat vraagt om knuffels en extra liefde. Het weer van gezellig en knus. Dit weer dat iets met me doet. Ik wist het zelf niet maar ik houd best wel van de herfst.