DE CONFRONTATIE

Het was 1 november en dat betekende payday. Er stond weer wat geld op m'n rekening en het kan zijn dat ik dat deels ook meteen op 1 november uitgegeven. Ik had gewoon heel veel zin in nieuwe kleding en de verleiding van online shoppen op een dode zondagavond was te groot. 

Bij Boohoo.com kocht ik een gestreepte coltrui die aan al mijn wensen voldeed. Niet te dik, goed streepje, goeie col, helemaal mooi. Ook kocht ik daar een simpel wit T-shirt met 'NYC' erop. Ik kon het niet weerstaan, ik had helemaal geen shirts nodig, ik draag helemaal niet zo vaak shirts maar de letters schreeuwden mijn naam en ik vond het wel een mooie herinnering aan die fijne dagen in New York. Bovendien matcht de rode kleur met m'n lipstick. En verder ben ik niet zo goed in dat hele shoplog ding (hoe schrijf je alinea's vol over nieuwe truitjes?) en ontdekte ik weer hoe confronterend zelfportretten maken is, Speaking of zelfportretten, dat is precies wat we deze periode bij kunst moeten doen, jezelf na tekenen, en wauw, wat wordt je daar onzeker van. Elk detail op je hoofd valt opeens op en als je geen geweldige tekenaar bent, zoals ik, kan het zo maar gebeuren dat je naar je papier kijkt en denkt 'wow, welke trol is dat?' en dat jij dat dus moet voorstellen. En dan wil je even huilen en scheur je het snel uit je schetsboek en dan vraagt je docent of je het even aan de klas wilt laten zien en antwoord je maar gewoon met Nee want je hebt ook nog zoiets als eigenwaarde. Tot zover mijn spreekbeurt over zelfportretten. Geniet van je weekend.