LEVEN ZONDER LAPTOP

Leven zonder laptop is bijna hetzelfde als leven na de dood. Wat nu? Wat moet ik nu met m'n tijd? Hoe nu verder? M'n vader vroeg al of ik afkick verschijnselen heb en m'n moeder vraagt ieder half uur even of het nog goed gaat. Het hakt er diep in zo'n kapotte laptop.

Nee, grapje natuurlijk. Soort van. M'n moeder riep een half uur geleden wel serieus naar boven 'Fleur, gaat het nog?' en ik heb me wel serieus afgevraagd wat ik met m'n tijd moest zonder laptop. Ik was klaar met m'n huiswerk en had de afwas al gedaan. WAT DAN JONGENS, WAT DAN?

Het is lekker confronterend hoe afhankelijk ik ben van dat ding. Ik kan geen series bekijken, ik kan m'n huiswerk niet nakijken, ik kan niet eens googlen waar ik m'n laptop moet laten repareren (Ja, dat heb ik natuurlijk gewoon met m'n telefoon gedaan, ik ben niet dom). Ik heb zelfs het idee dat fotograveren geen zin heeft omdat ik de foto's niet kan uitzoeken of bewerken of versturen of op Instagram kan zetten. En dus knoop ik maar een gesprekje aan met m'n moeder (iel, sociaal contact. Eng), blijf ik wat langer hangen op school en stort ik me lekker op de voorbereidingen van het komende Opwekking weekend (want dat is chaos) (maar leuke chaos) (ik houd van leuke chaos). 

Ironisch genoeg krijg ik genoeg blog inspiratie als m'n laptop niet werkt en dus tik ik lekker door vanaf m'n telefoon. Ik heb een heleboel teksten in m'n hoofd hangen die ik niet op papier /het internet krijg. Die ik misschien ook niet op papier /het internet moet zetten omdat er wat frustratie in schuil gaat en ik nog niet precies weet hoe ik dat ga verwoorden zonder mensen persoonlijk aan te vallen en ruzie te maken. Ik doe niet aan ruzie maken want daar ben ik niet goed in, ik bied altijd meteen m'n excuus aan. 

Neem deze tekst met een korreltje zout, het loopt tegen twaalven en ik zou gewoon moeten slapen. Misschien zijn het de afkickverschijnselen.