THE AMERICA LIST


Drie weken Amerika is natuurlijk geen reis die in één blogje valt samen te vatten. Dat doe ik dan ook zeker niet want ik ben nog lang niet klaar met reisverslagjes schrijven. Toch zijn er nog steeds dingen die niet in die verslagjes aan bod komen. De dingetjes die me opvielen, waar we zo om moesten lachen, die ik heb geleerd. Daarom bij deze: THE AMERICA LIST. 

- Ergens halverwege de vakantie riepen we het 'doorgeef-fruit' in het leven. Het concept is simpel: Je koopt een bak voorgesneden fruit, steekt er een vork in en eet om de beurt een paar stukjes waarna je de bak weer door geeft. Ideaal bij een gebrek aan vitaminen en bestek. We hebben vooral moeten lachen om de kneuterigheid hiervan. 
-Ook zo grappig: mijn vader die de 'th' combinatie in het Engels niet uit kan spreken. Smoothies werden 'smoesies', Death Valley werd 'Des Valley' en Fith Avenue werd 'Fis Avenue', 
-Ik vertelde er al eerder over: de vreselijke kledingstijl van Amerikanen. Het zijn of complete sportoutfits of te vormloze shirts en broeken met hardloopschoenen en hoog opgetrokken zwarte sokken. Het was een verademing toen er in San Francisco eindelijk goed geklede mensen rond liepen.
-Heerlijk aan vakantie in Amerika is dat je iedereen verstaat maar zij jou niet. De taal goed beheersen bracht ook met zich mee dat je super makkelijk gesprekjes met locals aan ging.
-Misschien wel het beste aan in Amerika zijn: Overal met 'You're Welcome' kunnen strooien zonder een sarcastische bitch te zijn. 
-Amerika, land van contrasten. Ik vond de verschillen in New York al groot maar in de rest van het land gaat dat nog een stapje verder. Binnen een paar uur rijden ga je van 47 graden in de woestijn naar 22 graden in een wintersport dorp. Je rijd van park naar stad naar woestijn naar zee, iedere 100 kilometer is de omgeving anders. Van Toscaanse aanblikken tot jungle-achtige bossen. 
-We hadden een grote familieauto gehuurd met drie banken. Voorin m'n ouders, daar achter m'n broer en zus met tussen hen in de koelbox, helemaal achterin ik met de koffers en te weinig beenruimte. Het leven van de jongste gaat niet over rozen maar ik had niks te klagen want het was best gezellig in m'n eigen holletje.
-Amerikanen kunnen absoluut geen brood bakken. We zijn drie weken lang op zoek geweest naar een lekker broodje maar alles is super zoet, droog of oud. Een lekker zuurdesembrood met zaadjes zit er niet in maar misschien zijn wij ook wel een beetje verwend als het op brood aankomt. M'n moeder verdient haar geld met brood bakken en ik ben dus een beetje gewend geraakt aan lekkere zuurdesembroodjes. 
-Het hotelleven beviel ons zeer goed. We zijn eigenlijk keiharde kampeerders, slapen iedere zomer in de vouwwagen maar ondanks dat ik dat wel een beetje miste bevielen de hotels ook erg goed. Het aankomen, spullen neerpleuren, troep maken, onder een schone douche stappen, in een schoon bed stappen, spullen weer in je koffer proppen en weer weg rijden werkte prima voor ons. Niks opruimen, geen afwas, alles bij de hand, prima. 
-Het vliegen beviel me ook uiterst goed. Ik heb alleen een gigantische angst voor vliegtuig wc's. M'n moeder heeft een keer een horror verhaal verteld over een vrouw die vacuüm zoog op een vliegtuig toilet en er toen niet meer af kon. Sindsdien durf ik niet meer te gaan zitten, bovendien zijn die hokjes claustrofobisch klein en maken die wc's zo'n belachelijk hard geluid als je doortrekt dat ik elke keer zeven kleuren in m'n broek schijt (haha, leuk grapje). Verder vermaakte ik me prima met het film aanbod ( Finding Nemo, Age of Adeline, Men, wife and kids) en het beoordelen van vliegtuigvoedsel wat verrassend lekker was. 
-IK HEB ZOVEEL HAMBURGERS GEGETEN. 
-Er zit zoveel chloor in het kraanwater dat ze het net zo goed rechtstreeks uit het zwembad hadden kunnen pompen maar op dat punt zijn Nederlanders dan ook behoorlijk verwend. 

Reacties

Populaire posts