COWBOYS EN INDIANEN- #FF1INTHEUSA










De vorige avond kwamen we na een vlucht van zes uur laat in ons hotel aan. We bestelden pizza die twee uur op zich liet wachten en toen ik eindelijk m'n honger gestild had viel ik als een blok in slaap. De volgende ochtend maken we gebruik van de vele zwembaden die bij het hotel zitten voor we op weg gaan. Zelf zouden we nooit zo'n hotel boeken (het zwembad is een soort wild-west themapark) maar het is voor één keer wel grappig om gebruik van te maken. Na een douche stappen we in onze auto die we gisteravond bij het vliegveld opgehaald hebben. Het is een dikke gezinswagen met drie banken en ik heb de eer om helemaal achterin te zitten met de koffers. Vandaag gaan we door de Apache Trail rijden, vroeger was dat leefgebied van indianen. De cowboys en indianen vibe is dan ook behoorlijk aanwezig. Overal rode rotsen, cactussen (die me eraan herinneren dat ik vergeten ben mijn eigen cactussen water te geven) en verlaten houten huisjes. We stoppen even bij een 'ghosttown' waar niks ghostigs aan is omdat er toeristische attractie van gemaakt is inclusief acteurs. 

Het uitzicht in de Apache Trail is machtig mooi. Hoge bergen, helderblauwe meren en op een heleboel cactussen na nauwelijks begroeiing waardoor je mijlen ver kan kijken. Het doet me denken aan vorig jaar zomer toen we over Sardinië reden en zó verbaasd waren over hoe mooi het was, dit is alleen nog tien keer mooier. De rit door de Apache was een van de langste deze vakantie, het duurde zeker vijf uur voordat we er helemaal door heen waren. We liepen nog meer vertraging op omdat we eigenlijk elke meter wel wilden stoppen. We stopten om te picknicken, we stopten drie keer om een goede Instagram foto te maken voor mij en m'n zus (het hele gezin deed mee aan dit project) en we stopten om om ons heen te kijken, elkaar even in de arm te knijpen en te fluisteren 'Zijn we hier echt?', Onderweg zingen we uit volle borst mee met John Mayer en Jurk! en probeer ik m'n scrapbook bij te houden, er gebeurd zoveel en het moet allemaal gedocumenteerd worden. Aan het eind van de middag komen we aan bij het hotel in Sedona. Als we onze kamer uit stappen hebben we weer uitzicht op zo'n gigantische rode berg. We eten 's avonds Mexicaans in het bruisende (kuch) hart van Sedona en gaan daarna naar bed. Moe maar voldaan. 

Reacties

Populaire posts