SWEET SIXTEEN EN EEN BETA-BREIN

Er waren de afgelopen dagen even niet zoveel artikelen te lezen op m'n blog. Blame it on school want ondanks dat ik niet zoveel moeite had met het oppikken van m'n routine merkte ik wel dat m'n creatieve geest even helemaal dichtsloeg (wauw, dat klinkt zweverig). Ik ben lekker gefocust bezig geweest met huiswerk bijhouden, plannen en een goede start maken dit schooljaar en dat is gelukt maar daardoor was er even niet zoveel ruimte voor een creatief uitstapje in m'n hoofd. Wist je trouwens dat het wetenschappelijk bewezen is dat getallen je emoties uitschakelen. Omdat ik zo'n 13 uur 'Beta'-vakken in de week heb kun je je misschien wel voorstellen dat ik aan het eind van een lange schooldag niet meer zoveel voel. Die paar uurtjes kunst in de week kunnen dan ook zeker geen kwaad om m'n brein een beetje los te schudden en lekker onzin te praten en glazen flessen te schilderen. Maar neem bijvoorbeeld mijn maandagochtend, ik begin met een uur natuurkunde gevolgd door een BLOKUUR wiskunde B. Daarna ben ik volledig hersendood en heb ik een uur Duits (waar ik vooral muziek luister en praat) en een pauze nodig om weer tot leven te komen en grapjes te maken. Gelukkig gaan wiskunde en natuurkunde me dit jaar tot nu toe beter af dan vorig jaar en ervaar ik nog steeds een enorm gevoel van voldoening wanneer ik m'n wiskunde huiswerk volledig gerocked heb. Ik heb nou eenmaal een beta-brein met een creatieve zijkwab en dat is een combinatie die niet altijd lekker samengaat maar m'n leven, naar mijn mening, wel interessant houdt. 

Naast school was ik vorige week ook druk met het vieren van mijn verjaardag. Donderdag ben ik 16 jaar geworden en ondanks dat ik gewoon naar school moest heb ik een hele fijne dag gehad. Van mijn ouders kreeg ik een polaroidcamera die eigenlijk al sinds vorig jaar op m'n verlanglijstje stond. M'n vader begreep niet helemaal waarom ik nou een analoge camera wilde nadat ik net een jaar m'n Canon bezit maar dit is zo'n trend die ouders niet begrijpen want we gaan weer helemaal terug in de tijd en dat sluit kort in hun brein. Ik ben in elk geval heel erg blij met m'n camera en de joy die het maken van een nieuwe foto brengt. Het maken van de eerste foto was een heel project omdat 'ie natuurlijk wel moest lukken. Het enige waar we om vroegen was een leuke foto met z'n drieën (Julia, Veerle en ik) bij onze kluisjes maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan wanneer er constant mensen door je foto lopen. Ondertussen verzamelde zich een grote groep vriendinnen rondom de foto die zich allemaal inzetten om het te laten lukken (denk aan het blokkeren van deuren en trappen). Uiteindelijk slaagde de foto. Dat iedereen zo lief was om te helpen gaf me dat heerlijke jarige gevoel. Sowieso voel ik me in tijden van social media een stuk jariger dan vroegâh toen je het moest hebben van die vijf verjaardagskaarten van je familie. Wakker worden met felicitaties op Instagram, Twitter en zelfs Snapchat maakt je dag al meteen tot een feestje. Na school at ik een stuk taart bij de HEMA met Julia. De medewerker achter de kassa gaf het ons gratis mee omdat 'ie had gezien dat ik jarig was en de pinautomaat weigerde. Aan het eind van de middag stonden Thirza en Lotte voor de deur met een grote slagroomtaart (ma fave), ook met hun maakte ik een leuke polaroid. We aten hamburgers en gingen daarna met z'n drieën naar de hockeytraining. Na een lekker potje hockey plofte ik traditiegetrouw met m'n vader op de bank voor de eerste aflevering Expeditie Robinson. 

Vrijdag was ik behoorlijk uitgeput. Ik begin met mijn nieuwe rooster iedere ochtend het eerste uur en dat was ik helemaal niet meer gewend. Aan het eind van de week hakte die 06:45 uur er flink in en had ik geen energie meer. Ondanks dat had ik een hele fijne middag met Julia en Hanna in Rotterdam. We zaten uren bij de Tea Lab omdat het te hard regende om naar buiten te gaan. Uiteindelijk sleepten we onszelf toch naar buiten en rende naar Happy Italy om pizza en pasta te eten. Toen we helemaal vol zaten fietsten we naar Daan's verjaardagsfeestje. Zaterdag mocht ik weer an die Arbeit en zondag vierde ik m'n verjaardag met familie en goede vrienden. Ergens de komende weken wil ik nog een feestje gooien voor m'n vrienden en dan is het wel weer uit met de pret. Een mooie sweet sixteen als je het mij vraagt.