It's nice to see lovers

Toen ik afgelopen zomer met Lars vakantie vierde in Brussel zweefde ik rond op een roze wolk. We waren net vier maanden samen, mokersverliefd. We genoten enorm van de vrijheid die we hadden en het constante samenzijn. Op een ochtend zaten we in een bus richting het centrum. We zaten naast elkaar. Lars hield mijn hand vast en ik leunde tegen zijn arm aan, het feit dat het 30 graden was in die bus volledig negerend. Op een halve meter afstand stond een vrouw glimlachend naar ons te kijken. Na een paar minuten en een aantal keer vreemd oogcontact zei ze iets tegen ons. Ze sprak Frans dus we verstonden haar niet. Lars legt uit dat we geen Frans spreken maar wel Engels. Ze lacht en zegt dan in haar beste Engels: 'It's nice to see lovers.'

Die opmerking liet me niet met rust, opeens zag ik overal verliefde mensen en opeens kon ik het waarderen. Ik kan niet ontkennen dat ik tot anderhalfjaar geleden een beetje bitter was tegenover kleffe stelletjes maar nu ik inmiddels zelf weet hoe het is om met een roedel vlinders in je buik door het leven te gaan kan ik alleen maar de schoonheid van liefde in zien. Liefde moet gevierd worden, silly little thing.

Dit was voor mij de reden om voor het eindproject dat ik voor het vak Kunst Beeldend moest maken om verliefde mensen te laten draaien. Ik wilde dat heerlijke gevoel, die goede vibes vangen in een serie foto's. Ik fotografeerde één van mijn beste vriendinnetjes en mijn zus met hun vriendjes. Ik heb beide relaties vanaf het begin meegemaakt en ik herinner me goed hoe gelukkig ze er uit zagen toen het universum ze de liefde in hun schoot worp. Ik weet hoe ze stralen van verliefdheid, ik wilde die schoonheid vastleggen.

Deze week wordt de boel op m'n school 'geëxposeerd' maar om de foto's nog iets meer te vereeuwigen deel ik ze ook hier. Plus een paar bonusfoto's die de selectie net niet doorkwamen.