CHRISTMAS THINKING
24-12-15
Ik voel de verplichting om een 2015 recap te schrijven. Niet alleen omdat iedereen dat doet, ook omdat ik weet dat ik er spijt van ga krijgen als ik het niet doe. Maar zo'n recap is altijd meer werk dan je verwacht en bovendien ken ik mezelf en zal het nooit goed genoeg zijn. Het is praktisch onmogelijk om een heel jaar in één artikel te vatten. Als ik dat doe wil ik alle ups en downs, alle vibes, alle feeling erin hebben. Wanneer ik moed bij elkaar geraapt heb en m'n blogarchief induik besef ik me dat ik hier écht geen zin in heb. Dat is raar, ik ben echt een soort nostalgie-junkie, dit soort dingen zouden me excited moeten maken. Maar wanneer ik artikelen uit januari lees krijg ik het gevoel dat ik het niet wil lezen. Bovendien lijkt het nog helemaal niet lang geleden, meer een beetje als eergisteren. Ik verbind dingen die ik schrijf onbewust altijd aan een gevoel en ik geloof niet dat ik zin heb om alles weer te voelen. Volgens mij heb ik gewoon geen zin om mezelf weer door dat hele jaar heen te sleuren. Om alle gesloten deuren weer te openen, om alle excitement weer op te laten borrelen. Volgens mij vind ik het wel prima zo. Volgens mij. Ik kom hier later waarschijnlijk nog op terug.
25-12-15
Eerste kerstdag. Kerstdiner bij familie. Zes gangen, iedereen heeft een taak gekregen. Samen met m'n broer heb ik de verantwoordelijkheid voor de amuse's. Ik maak bruchetta's, m'n moeders idee, lekker makkelijk. Terwijl ik de broodjes bak in olijfolie hussel ik het mixje van gesneden tomaten en knoflook nog eens door elkaar. Er valt een blokje tomaat buiten het schaaltje. Zonder er bij na te denken pak ik het op en stop het in m'n mond. Ik realiseer me dat ik het nog lekker vind ook. Shit, ik word echt volwassen, schiet het door m'n hoofd. Heel m'n leven heb ik een hekel gehad aan tomaat, ik kon gewoon echt niet genieten van een hap tomaat in m'n mond. En nou stop ik het potverdikke gewoon in m'n mond zonder er bij na te denken. Verklaar me voor gek maar het was dit moment waarop ik me besefte dat ik volwassen word.
27-12-15
Kerst zonder zus is toch wel een beetje leeg. De dagen voor kerst had ik er niet zo'n last van maar toen vrijdagochtend de familie-verplichtingen begonnen merkte ik pas hoeveel ik aan m'n zus had tijdens kerst. Ik heb geen grote familie en helemaal geen neefjes of nichtjes van mijn leeftijd. M'n zus en ik trekken dus altijd naar elkaar toe tijdens zulke dinertjes. En dat zorgde ervoor dat ik haar de afgelopen dagen nog meer miste. Geen geintjes kunnen maken over de tafelaankleding of hapjes met geitenkaas. Niet samen maar alleen overdressed aankomen op het feestje. In je eentje de verplichte 'hoe is het op school'-gesprekjes voeren. Ja, zulke gelegenheden hoor je met je zus te doen.
25-12-15
Eerste kerstdag. Kerstdiner bij familie. Zes gangen, iedereen heeft een taak gekregen. Samen met m'n broer heb ik de verantwoordelijkheid voor de amuse's. Ik maak bruchetta's, m'n moeders idee, lekker makkelijk. Terwijl ik de broodjes bak in olijfolie hussel ik het mixje van gesneden tomaten en knoflook nog eens door elkaar. Er valt een blokje tomaat buiten het schaaltje. Zonder er bij na te denken pak ik het op en stop het in m'n mond. Ik realiseer me dat ik het nog lekker vind ook. Shit, ik word echt volwassen, schiet het door m'n hoofd. Heel m'n leven heb ik een hekel gehad aan tomaat, ik kon gewoon echt niet genieten van een hap tomaat in m'n mond. En nou stop ik het potverdikke gewoon in m'n mond zonder er bij na te denken. Verklaar me voor gek maar het was dit moment waarop ik me besefte dat ik volwassen word.
27-12-15
Kerst zonder zus is toch wel een beetje leeg. De dagen voor kerst had ik er niet zo'n last van maar toen vrijdagochtend de familie-verplichtingen begonnen merkte ik pas hoeveel ik aan m'n zus had tijdens kerst. Ik heb geen grote familie en helemaal geen neefjes of nichtjes van mijn leeftijd. M'n zus en ik trekken dus altijd naar elkaar toe tijdens zulke dinertjes. En dat zorgde ervoor dat ik haar de afgelopen dagen nog meer miste. Geen geintjes kunnen maken over de tafelaankleding of hapjes met geitenkaas. Niet samen maar alleen overdressed aankomen op het feestje. In je eentje de verplichte 'hoe is het op school'-gesprekjes voeren. Ja, zulke gelegenheden hoor je met je zus te doen.
Reacties
Een reactie posten