AM I ALIVE?

I AM ALIVE. Na een week niet leven ( a.k.a toetsweek) ben ik afgelopen vrijdag weer begonnen met ademen. Het was misschien niet mijn beste toetsweek maar we zijn er door heen gekomen en dat is voor nu voldoende. De bovenstaande foto's zijn het bewijs van leven. Vrijdagmiddag heb ik met een groep vriendinnen het einde van de toetsweek gevierd bij Happy Italy in Rotterdam. Het was weer heerlijk hysterisch en chaotisch (er zijn nog veel meer, veel lelijkere foto's gemaakt maar die worden jullie bespaard) en vooral heel gezellig. Ik at de allerlekkerste pasta carbonara (en zat daarna de rest van de dag vol, avondeten heb ik overgeslagen). Na het eten zijn we nog even snel de markthal ingedoken omdat we die nog graag van binnen wilden bewonderen. Ik vond het heel vet en de sfeer was er goed maar ik heb toch een beetje moeite met de gigantische muur/ plafond sticker die allerlei insecten en planten bevat, heel erg uhm, niet mooi. 

Na deze date ging ik weer terug naar school (gekkigheid, heb je eindelijk weekend reis je gewoon weer terug) om, samen met Hester die mijn redactionele partner in crime is, voor de schoolkrant foto's te maken en interviews af te nemen bij de repetities van de Grote Avond (een groot jaarlijks event van onze school waarbij er een toneelstuk wordt opgevoerd). Ook daar was de sfeer heel goed, leuke mensen en er werd veel gelachen. Ik merkte dat ik er veel energie van kreeg. Interviewen mag dan wel niet ons sterkste punt zijn met 0 voorbereiding, het was toch leuk om nieuwe mensen te spreken en beter te leren kennen. Dat de deadline voor deze interviews al op aanstaande vrijdag ligt is een klein detail waar we het niet over hebben want als ik daar, in combinatie met alle andere verslagen die deze week ingeleverd moeten worden, alleen al aan denk moet ik een beetje huilen. 

Nog twee weken bikkelen en heel veel schrijven en dan is het eindelijk tijd voor wintersport! Can't. Wait.