Dankbaarheidslijstje

24 - 31 januari 

De woorden kwamen moeilijk op gang deze week. Veel was prima, weinig was bijzonder. Juist in die prima tijden wil ik de lichtpuntjes niet als vanzelfsprekend zien. Alledaagse magie is, als vanzelfsprekend, van elke dag. Ook als de dag hetzelfde voelt als de tien daarvoor. 

 Dankbaarheidslijstje: 

• Een uurtje werken met het raam wijd open omdat de zon zo fijn naar binnen schijnt. 
• Het kleine voorproefje van het voorjaar tijdens een maandagmiddag wandeling door de zon met Daniël. 
• Een bos roze anjers op de keukentafel.
• Een warme gang binnen stappen na een wandeling met ijzige wind.
• De stories van het gesloten Instagram-account van mijn studievriendinnen waarop we elkaar om de beurt op de hoogte houden van ons leven. 
• Met Simone herinneringen ophalen aan onze dispuutsvakantie en bevestiging krijgen dat je niet als enige regelmatig terugverlangt naar die week.
• Bloemen op de markt kopen om iemand blij mee te maken. 
• Een tekst tegenkomen die precies omschrijft hoe het leven nu vaak voelt: 'Er is honger naar huid, herrie en hosanna' (van Roland van der Vorst in het Financieel Dagblad). 
• Mijn project 'sjaal haken' dat de talloze avonden met Netflix minder nutteloos laat voelen. 
• Afval prikken tussen het riet en ijzel met mijn moeder op een zonnige zondagmiddag. 
• De afkortingen van Marie-Claire. 
• De tijd en rust om nieuwe recepten te proberen. 
• Eindeloos dezelfde flauwe grap maken met mijn vader. 
• De zaterdagmiddagmarkt in Dordrecht die aanvoelt als een klein dorp.