ER WAS MAGIE





Goed, ik heb dus nog helemaal niks geschreven over de eerste dagen van m'n vakantie en dat vond ik zonde. Ik was zo druk met vakantie vieren, er op uit gaan, mensen zien, dat ik geen tijd kon vinden om een beetje te schrijven. Daarom besloot ik vanochtend even niets te plannen en gewoon m'n bed in te kruipen met m'n laptop om te schrijven. Om jullie te schrijven, om naar m'n future-self te schrijven. Want dat is waarom ik zo graag blog, voor de herinnering. 

De eerste vakantiedagen waren namelijk heel erg fijn. Het begon vrijdagmiddag al. Die avond zou er bij ons op school het vierdeklassers-gala plaatsvinden en met een paar vriendinnen was ik gestrikt voor de bediening van dat gala. Niet dat we het erg vonden, we boden het zelf aan. Dit was namelijk de perfecte manier om ons eigen gala nog een keertje over te doen. De throwback-kriebels kwamen namelijk weer hevig naar boven toen we op vrijdagmiddag de lange tafels dekten met wegwerpbestek en lichtslingers om de pilaren in de aula bonden. Vera, die in de organisatie van het gala zat, ervoer bijzonder weinig stres en toen bleek dat we eigenlijk nog twee uur over hadden voor de gekte los zou barsten, begon onze gala re-do pas echt. We maakten uitgebreid gebruik van de fotomuur waar nu geen rij voor stond, anders dan vorig jaar toen we de helft van ons gala in die rij hebben gespendeerd. We maakten tientallen foto's onder het mom 'Iemand moet de muur testen.' Bovendien deden we ook de dress-up gekte dunnetjes over door ons op te sluiten in de dames-wc en meer dan een uur uit te trekken voor het aantrekken van witte blousejes en opdoen van rode lipstick. Dat escaleerde dus in elkaars make-up doorspitten, discussïeren over welke sokken we aan zouden trekken en het zes keer over doen van je haar. Het was een chaos vergelijkbaar met die van vorig jaar toen Julia iedereens haar moest doen en zelfs het aantrekken van je jurk 20 minuten kostte. 

Het werd pas echt leuk toen de (alcohol vrije) champagne ingeschonken moest worden. Er werden zo'n 200 kinderen verwacht, uit één fles champagne kwamen ongeveer acht glazen. Dat betekende dat er zo'n 25 flessen champagne gepopt moesten worden en laat ik dat nou vreselijk leuk vinden. De flessen opendraaien en de dop keihard weg laten schieten werd een gezamenlijke activiteit. De doppen vlogen alle kanten op, lagen door het hele trappenhuis en het plafond vulde zicht met deukjes en een beschadigde lamp. De grappen over ons lamzuipen met de champagne vloeiden rijkelijk en we hadden de grootste lol. Toen het gala echt losbarstte moest er ook wel even hard gewerkt worden. We deelden champagne uit, probeerden iedereen te laten zitten en stil te zijn. We schepten eten op, renden rond met toetjes (en lieten er een heleboel vallen), we schoven en sjouwden met tientallen stoelen en tafels en moesten ondertussen ook nog kiezen welke feestgangers er het beste uitzagen. Tegen de tijd dat de DJ de kinderen aan het dansen probeerde te krijgen besloten we dat we even geen andere taak meer hadden dan het op gang krijgen van het feestje en dus begaven we ons naar de dansvloer waar we ons uiterst goed vermaakten. Omdat opruimen nu geen zin had dansten we nog even door en hebben we uiteindelijk langer van de dansvloer gebruik gemaakt dan op ons eigen gala. Rond het schappelijke tijdstip van 23:30 was het feestje echt afgelopen en begon het opruimen weer. Inmiddels was ik écht kapot, we waren al sinds 14;00 die middag aan het werk. Ondanks dat het we veel moesten doen hebben we ontzettend veel lol gehad met de bediening en de vierdeklassers. Van het decadent rondrennen met kinderchampagne tot de handtastelijke chinees en de monster mandarijnen. Het kiezen van de King & Queen, de hulp inschakelen van bewakers en stiekem plassen op het lerarentoilet. Aan het eind van de avond besloten we dat dit misschien nog wel leuker was geweest dan ons eigen gala. Al miste ik de chaos van jurken zoeken, dates, dansen op hakken en de perfecte galafoto nu wel. 

Dat was dus mijn vrijdagavond waarna ik zo moe werd dat ik direct in slaap viel toen ik bij Julia thuis eindelijk in bed kon stappen. Zaterdag deden we niet veel meer dan het maken van guacamole en ons klaar maken voor het volgende feestje. Die avond zouden we namelijk het secret santa reveal diner hebben samen met nog drie andere vriendinnen. Dat heeft waarschijnlijk wat uitleg nodig, het werkt zo:
Secret Santa is een soort van de Amerikaanse versie van hoe wij lootjes trekken met sinterklaas alleen doen zij het onder het mom van kerst. Het idee is dus dat je allemaal een lootje trekt en vervolgens binnen het afgesproken budget een paar cadeautjes voor die persoon koopt en die gedurende een afgesproken periode (in ons geval de twee weken voor de kerstvakantie) aan elkaar geeft. MAAR de persoon die jij getrokken hebt mag niet weten dat de cadeautjes van jou komen. Daar zit de moeilijkheidsgraad, alles moet anoniem en dat zorgt voor wat extra spanning en sensatie.

Het was voor ons allemaal super moeilijk om niet stiekem met iemand je plannetjes te delen of tegen elkaar schreeuwen wie je hebt. Het was dus ook een echte opluchting toen we tijdens het dinertje eindelijk konden vertellen van wie de cadeautjes kwamen (al was dat eigenlijk al duidelijk voor iedereen) en onze verhalen te delen. We aten bij Veerle, wiens moeder heel erg haar best had gedaan op het lekkere eten en we hadden afgesproken allemaal in onze kerstjurken te komen. Want zijn we niet allemaal op zoek naar gelegenheden om onze mooie jurkjes te dragen? Het was een super gezellige avond waarna we nog doorfietsten naar een feestje in de buurt waar we eigenlijk allemaal niemand kenden behalve Veerle. Dat maakt een avond toch al snel een stuk interessanter dan wanneer je met je standaard groepje vrienden op de bank zit en dus bracht deze avond wat legendarische verhalen voort. Verder zal ik niet in detail treden maar de nacht duurde nog lang en was magisch mooi. 

Zondag was ik dus behoorlijk kapot en heb ik vooral slapend besteed totdat Thirza 's avonds langskwam om m'n nieuwe bed in te luiden en de volgende dag eindelijk naar The Hunger Games: Mockingjay part 2 te gaan. Dit alles was dus een heel erg fijn begin van m'n vakantie. Van die dagen waar ik er wel duizend van zou willen hebben, voor mijn part bestaat de hele vakantie eruit, als het niet zoveel energie zou kosten. 

Reacties

Populaire posts