Niet zoals gepland

Een week geleden had ik met een vriendin een uitgebreid gesprek over telefoons. Ik praatte over hoe ik mijn iPhone al bijna twee jaar bezit maar hij er nog super goed uit ziet en eigenlijk ook prima werkt. Wanneer m'n abonnement af zou lopen zou ik 'm misschien nog wel kunnen verkopen voor een goed prijs. Voor de zekerheid klopte ik dat allemaal nog even af op het houten tafeltje waaraan we koffie dronken. Drie dagen later liet ik m'n telefoon uit m'n hand vallen terwijl ik op de fiets zat en zaten er opeens twee grote barsten in het scherm.

De hele week leerde ik voor m'n autotheorie. Ik was vast besloten om het deze tweede keer wel te halen. Ik maakte een stuk of twintig oefenexamens, las het hele theorieboek van kaft tot kaft en ging met semi-goede moed naar het CBR. Ik maakte één fout teveel en gooide zo voor de tweede keer 30 euro weg.

Ik probeerde wat dingen deze week en het ging niet allemaal zoals ik het had gehoopt maar toen ik gisteravond door het donker en de kou naar huis fietste realiseerde ik me dat dat allemaal niet uit maakt. De kou en en rust van de avond creëert altijd ruimte in m'n hoofd om dingen in een ander perspectief te zetten. Ik had eerder die avond gehospiteerd bij een kleine maar fijne kamer in Rotterdam en hoewel ik heel erg hoopte dat ik over een maand in die kamer kan trekken besloot ik ook dat het niet erg zou zijn als het niet zou lukken. Zoals ik zei, de kamer was klein en hoewel het ook een heleboel voordelen had was ik er zeker van dat ik ook iets anders zou kunnen vinden wat net zo fijn was. Het geeft niet als dit ook niet gaat zoals gepland. Natuurlijk baalde ik toen ik dat theorie examen weer niet haalde en natuurlijk denk ik elke dag meer aan hoe graag ik een kamer wil maar ik geloof dat alles op z'n tijd wel goed komt. Geduld is, en blijkt steeds weer, een schone zaak.

Verder bracht Marco Borsato een nieuw album uit en ik ben stiekem een onwijze fan. De muziek van Marco luister ik al sinds ik een heel klein meisje ben met de hele familie in de auto onderweg naar onze vakantiebestemming. Inmiddels ben ik oud genoeg om ook te begrijpen waar hij over zingt en kan ik soms zo genieten van hoe hij gevoelens omzet in zinnen. Ik ben over het algemeen een sucker voor songteksten. Ik kan echt genieten van woorden die in precies de juiste volgorde zijn gezet. Soms spelen bepaalde woorden repetitief in m'n hoofd af omdat ze, ieder met een specifiek reden, zijn blijven hangen en ik ze zo snel mogelijk op moet schrijven. Ik wil al die woorden en teksten bewaren, probeer ze te verzamelen. Ik heb geen idee waarvoor, er is geen specifiek doel. Ik weet alleen dat wanneer ik er dan weken later weer tegenaan loop het me even heel blij maakt en ik heel dankbaar kan zijn voor alle mooie mensen op deze wereld die prachtige dingen creëren en zo genereus zijn om ze te delen met de rest van de wereld.