Short: fragiel

'Soms durft ze nauwelijks te bewegen. Bang om alles te verpesten, zoals een stap opzij zetten er voor kan zorgen dat de warme zonnestralen op je gezicht ingeruild worden voor de kille schaduw. De momenten waarop alles even perfect lijkt te zijn, zijn voor haar gevoel altijd ontzettend fragiel. Ze is zo gewend aan het gevoel van instorten, van alles in de fik, dat geluk voor haar surrealistisch voelt. En toch, elke keer dat ze met haar hoofd tegen zijn borst leunt is het echt. Dan beweegt ze niet, dan probeert ze alle variabelen stabiel te houden. Zo kwetsbaar als eierschalen, een enorm kaartenhuis. Ze wist niet dat het kon maar tegen al haar gevoel in is ze bij hem altijd blij en tevreden. Zwevend op wolken van fragiel geluk. '