Even samengevat

Het leven van de laatste tijd kort samengevat in een paar activiteiten: 

Ik luister naar: podcast de Volksjury. Na verslingerd te raken aan De Deventer Mediazaak hadden true crime podcasts mijn interesse. Wel met mate want na een x aantal verhalen over vermoorde meisjes moet ik weer even afkoelen en me richten op regenbogen en zonneschijn zodat ik niet al mijn hoop in de mensheid verlies. 

Ik luister naar: Spijt Is Iets Voor Later, het nieuwe album van Racoon. Ik ben gek op alles wat ze in het Nederlands maken dus dit complete album is een feest. Mijn afspeellijst stroomde snel vol want ook fijne nummers van oude top albums zoals The Miseducation of Lauryn Hill ontdekte ik opnieuw, het nieuwe album van Ronnie Flex bevatte ineens een aanbiddingslied, en ik luisterde naar een heleboel andere Nederlandstalige artiesten (groot en klein). 

Ik gooide alles bij elkaar en noemde de afspeellijst 'Wennen aan september', want dat moest ik meer dan ooit. Ik liep dagenlang achter de feiten aan en op m'n gezicht ontwikkelde zich stressuitbarsting. Ik vond het heerlijk om weer aan het studeren te zijn maar het was ook inkomen, aanpassen, ritmes zoeken en vinden. Het leven voelde even als een onoverzichtelijke wervelstorm. Toen die storm ging liggen staken de echte herfststormen de kop op. 

   

Ik kocht: witte sneakers. Omdat ik die toch mis sinds ik afgelopen winter mijn patroon van witte Stan Smith's doorbrak en beige Adidasjes aanschafte. In drie dagen tijd ontwikkel ik een gekke obsessie met het Nike Air Force model dat blijkbaar in vele variaties wordt uitgebracht. Ik struin Vinted af totdat ik een fantastisch paar tegenkom voor maar 40 euro. Terwijl ik doodmoe lig te Netflixen in bed klik ik op 'kopen'. De volgende ochtend moet ik checken of ik ze echt heb aangeschaft of dat ik de handeling alleen in m'n droom heb uitgevoerd. 

Ik abonneerde me: tijdelijk op de weekendeditie van het AD. Omdat ze een mooie deal hadden en je als journalistiek student toch minstens een keer per week een krant op je mat moet hebben vallen. Al maanden verlang ik terug naar de tijd dat elke zaterdag het Volkskrant Magazine achter de deur lag. Kopje koffie in bed en de weekendbijlage, het wordt voor mij niet mooier dan dat. 

Ik lees: Ik zocht Allah en vond Jezus nadat deze van alle kanten aangeraden werd. Heel mondjesmaat wel. Na lange dagen literatuur lezen voor mijn studie vind ik het 's avonds moeilijk om zin te maken voor een boek. Maar ik kijk er naar uit om opgezogen te worden door het boek en om met een onderprikkeld hoofd in slaap te vallen in plaats van het zinloze scrollen tot middernacht. 

Ik kreeg: voor mijn verjaardag een cadeaubon van Susan Bijl om een nieuw tasje te halen. Geduldig wachtte ik de nieuwe collectie af en dat loonde. Vorige week verzilverde ik de cadeaubon en sindsdien ben ik een nog trotsere Rotterdammer. Als dat al kon, want ik geniet weer als vanouds van wandelingen door de stad en pak zo vaak mogelijk de benenwagen. De beste manier om een plek te leren kennen is toch echt te voet. 

Ik zoek: een fatsoenlijke regenjas. Hoewel ik al 22 jaar Hollander ben heb ik nog nooit de moeite genomen om een goede regenjas aan te schaffen. Toen de herfstbuien deze week genadeloos toesloegen verweet ik mezelf weer dat ik zonder capuchon de straat op moest. En dus ben ik weer terug op Vinted om te jagen op een stevige regenjas voor net iets te weinig geld.