Gekrompen wereld

 

17/12/20 

De wereld is gekrompen de afgelopen maanden.

Voor mij bestaat hij grotendeels alleen nog maar uit Rotterdam en Dordrecht. Wekelijks op en neer reizend tussen deze twee plekken. Soms een langere periode in Rotterdam maar na genoeg avonden Netflixend in het bed van mijn huisgenoot verlang ik altijd weer naar het wijdse uitzicht van mijn ouders’ keuken. Even de ruimte op zoeken, letterlijk en figuurlijk. Een andere omgeving zorgt voor nieuwe ruimte in m’n hoofd en de extra vierkante meters oppervlak zorgen ervoor dat ik weer eens in bad kan bijvoorbeeld.

Maar niet alleen in omgeving, ook in activiteiten krimpt onze wereld steeds meer. Ik heb het wandelen in maart ontdekt en inmiddels bijna uitgespeeld. Ik ken ieder zijstraatje van mijn buurt en heb al een hoop leuke wandelroutes in het centrum van de stad uitgeprobeerd. Gelukkig gaat de grootsheid van Rotterdam niet zo snel vervelen. Omhoog kijken naar verse hoogbouw of uitkijken over de Maas; ik kan het elke week opnieuw doen. Dat wandelen pakken ze ons niet af en ik ben blij dat een geluksmoment voor mij meestal al schuil gaat in een coffee to go beker. Gesprek met een vriendin erbij, spraakbericht van een bestuursgenoot of een podcast in m’n oren en ik vind alles best.

Deze kleine wereld maakt dankbaar voor simpele dingen. Zoals een blikje koude cola in de koelkast of de karaoke microfoon van mijn huisgenoot. Nog even de tanden op elkaar.