Het begin van de zomer

Ramvol goede energie. Dat zit ik nu al een paar dagen achter elkaar.

Ik wil mijn geluk niet jinxen of mensen jaloers maken met mijn goede vibes maar het mag ook wel eens genoteerd. De afgelopen dagen heb ik me goed gevoeld. Het studentenleven lijkt weer te rollen, ik heb weer wat vaker plaatsen waar ik moet zijn en tegelijkertijd beleef ik lange dagen thuis waarop ik rustig mijn ding doe, thee drink met huisgenoten en totaal afdwaal van mijn taak omdat er iemand binnen stormt met een TikTok update. Annemarijn zei deze week dat ze ‘de ‘magie van de stad’ weer begon te voelen. Toen ze het zei besefte ik me hoe blij ik ben dat die magie weer terug is. De stad leeft en bruist weer. Gereguleerd en met mate maar het metropolitisch Rotterdam ligt niet meer op z’n gat en dat is een opluchting.

Dat ik aan de vooravond van een bestuursjaar sta draagt zeker bij aan de goede energie. Ik zit vol excitement en nieuwsgierigheid naar wat er gaat komen. De plannen zijn van heel abstract naar concreet aan het verschuiven en het team groeit van (vage) bekenden naar vrienden. Ik word enthousiast van die nieuwe mensen om me heen, van de stad en wat ik voor haar kan gaan beteken komend jaar. Bovendien is de zomer gearriveerd in de stad en daar houd ik van. Ook al weet ik nu al dat ik ga schelden op de hitte in huis en dat ik mijn spijt ga betuigen over het aanschaffen van een hoogslaper (want hoe hoger hoe warmer). Stiekem ben ik blij dat veel mensen deze vakantiemaanden niet naar het buitenland vertrekken want ik geniet altijd het meest van de zomerdagen met vrienden in eigen stad.

Ondertussen rond ik, bijna zonder dat ik het zelf door heb ,mijn bachelor af. Ik leg de laatste hand aan m’n scriptie en typ ondertussen de woorden van mijn allerlaatste paper. Ik kan niet geloven dat die drie jaar dan voorbij zijn. Ik merk dat ik de gedachte wegduw omdat ik het groepje mede studenten/ vriendinnen veel te veel ga missen. Alle inside jokes, ons geklaag maar vooral het bondgenootschap dat we hadden. We hebben elkaar door deze jaren heen gesleept. Makkelijker konden ze het niet maken, wel leuker. En dat hebben ze 200% gedaan. Ik kan wel janken als ik bedenk dat we nooit meer met elkaar in de bieb zullen zitten. Het waren de mandarijntjes van Mirthe en de cappu’s met Jos die onze tentamenweken stiekem bijna tot mijn lievelingsweken verhieven.

Reacties

Populaire posts